26 augustus: De terugreis

Helaas, we gaan weer naar huis. Wat hebben we geeeeen zin! De koffers zijn al zo goed als ingepakt. We doen rustig aan 's morgens en checken om 11.00 uur uit.

Op weg naar het vliegveld van Tampa ontbijten we voor de laatste keer bij Cracker Barrel. We nemen pancakes en french toast, omdat het nu nog kan.

Na het ontbijt rijden we naar het vliegveld. We leveren de auto (o ja, bus) in. De kids geven 'm nog een afscheidskus. De koffers leveren we in bij de bagage drop off. Geen overgewicht gelukkig ondanks al onze aankopen.

We kleden ons om op het vliegveld. Hè bah...sokken aan, dat voelt raar.

De airporttrain brengt ons naar de juiste terminal, het is erg rustig. We zijn gelijk aan de beurt bij de controle. Peter moet door de bodyscan en Leonie mag met de kids door een gewoon poortje. Het vel op onze handen wordt er met een speciaal papiertje bijna afgeschraapt. Het wordt gecheckt in een computer: alles OK. We vragen waarvoor dit is: om te kijken of je geen chemicaliën op je handen hebt. OK....apart....maar al die controles geven toch wel een veilig(er) gevoel.

We moeten wachten op vertrek, de kids vermaken zich in de speelhoek en kunnen lekker hun energie kwijt.

Om 17.30 uur vliegen we naar Atlanta. De vlucht duurt ruim een uur.

Viggo had sjans met een Afro Amerikaanse mevrouw in een rolstoel. Ze vond hem zo'n knapperd en noemde hem "Hercules", hij werd er verlegen van.

We komen aan op Atlanta, wat een enorm groot vliegveld! En wat een drukte!

We nemen ook weer hier de airporttrain naar onze terminal. We hoeven nu niet meer door controles omdat we die in Tampa al door zijn gegaan. Het is inmiddels etenstijd dus we eten en drinken wat.

We moeten 3,5 uur wachten, om 22.30 uur vertrekt ons vliegtuig. Het is wel fijn om de tijd te hebben.

Het vliegtuig zit stampvol. Helaas hebben we niet de plaatsen die we gereserveerd hadden want het is op het laatste moment een ander vliegtuig geworden begrepen we later. Het is een grote KLM Boeing in plaats van een Airbus. Peter zit tussen de kids in en Leonie in de stoel daarnaast met het gangpad ertussen.

Het is een rustige vlucht met af en toe wat lichte turbulentie. De kids vallen snel in slaap en slapen de hele vlucht (ongeveer 9 uur), dat was wel erg prettig. Leonie doet ook wat dutjes maar echt slapen zit er niet in want lekker ligt het niet. Peter kijkt een paar films.

Om 12.40 uur landen we op Schiphol. We staan weer op Hollandse bodem.

We gaan door de paspoortcontrole en halen de koffers op, opa en oma zien we al achter het raam staan. Thuis eten we een broodje en halen de koffers leeg. We eten boerenkool met worst en spekjes (bestelling van Resa!) bij opa en oma. De kids gaan daar ook in bad en liggen om 19.00 uur op bed. Leonie redt het tot 20.00 uur en Peter gaat nog wat later. De kids zijn allebei 's nachts een keer wakker maar slapen uit tot 8.15 uur, heel keurig! Peter moet helaas gelijk weer aan het werk.

En toen was er echt een einde gekomen aan onze topvakantie in Florida!

Wat gaan we missen? Teveel om op te noemen maar natuurlijk het heerlijke, warme, zonnige weer!!

Wat gaan we niet missen? We hebben het er over gehad maar konden eigenlijk maar 1 ding verzinnen: het insmeren met zonnebrand!!

Bedankt voor het meelezen op ons blog! Aan de statistieken te zien hadden we veel volgers elke dag.