Gastblogger website Gezin op Reis

Voor de website gezinopreis.nl schrijf ik als gastblogger regelmatig artikelen over onze reizen met de kinderen.
Zie mijn blogs over:
- Alcatraz gezinopreis.nl/alcatraz-met-kinderen
- San Francisco gezinopreis.nl/san-francisco-met-kinderen
- Tortuguero (Costa Rica) gezinopreis.nl/tortuguero-nationaal-park
- Leuke activiteiten Costa Rica gezinopreis.nl/activiteiten-costa-rica-kids
- Florida gezinopreis.nl/florida-met-kinderen
- Oahu (Hawaii) gezinopreis.nl/oahu-hawaii-met-kinderen
- Jersey gezinopreis.nl/kanaaleiland-jersey-met-kinderen
- Durbuy (Ardennen) gezinopreis.nl/durbuy-met-kinderen-ardennen
- Portugal (persreis voor Gezin op Reis)
  gezinopreis.nl/nationaal-park-peneda-geres-portugal
  gezinopreis.nl/ponte-de-lima
  gezinopreis.nl/wandelen-serra-darga-portugal
- Vliegangst gezinopreis.nl/vliegangst-versus-reiskriebels

Terugreis San Francisco - Washington - Amsterdam

28 juli 2016

Om 3.45 uur gaat de wekker...oef...wel erg vroeg! We pakken de laatste spulletjes in, maken de kids wakker (gaat moeizaam!) en checken uit. De taxi staat al op ons te wachten. In 20 minuten zijn we op het vliegveld. We printen de boardingpassen, droppen de bagage en ontbijten met croissantjes en yoghurt vlakbij de gate. Er wordt haast gemaakt met instappen en vertrekken want er wordt storm verwacht bij Washington. De vlucht is erg onrustig. Erg veel turbulentie. Zelfs zo erg dat de cabincrew ook moet gaan zitten. Brrrr...ik vind dat echt 3x niks...

Het is inderdaad slecht weer in Washington. We landen eerder dan gepland en hebben nog tijd om wat te gaan eten voordat onze volgende vlucht vertrekt. Door het slechte weer vertrekken we uiteindelijk ruim een uur later. We staan ook nog zeker 20 minuten op de startbaan stil omdat er nog een hele rij vliegtuigen staat te wachten om op te stijgen. Het eerste deel van de vlucht verloopt ook erg onrustig, veel turbulentie. Maar zodra we niet meer boven de VS vliegen en op bijna 11 km hoogte vliegen is het gelukkig weer rustig. De kids vallen al snel in slaap in het vliegtuig en merken niks van de turbulentie. 

Om 8.30 uur landen we op Schiphol. 

"Opa" staat ons al op te wachten. De kids zijn blij hem weer te zien. Thuis wacht "oma" met lekkere verse broodjes.

Ik ga 2 uurtjes slapen en de rest blijft wakker. Om 19.30 uur vallen de kids als een blok in slaap.

En nu kijken hoe lang wij het volhouden vanavond.

We zijn weer thuis van een prachtige reis met heel veel hoogtepunten!!

Bedankt lezers van ons blog! En bedankt voor de leuke reacties!

Fietsen in San Francisco

27 juli 2016

Onze laatste volle dag in San Francisco gaan we fietsen. Bij Blazing Saddles huren we 2 Kidz tandems. We krijgen een fietsroute mee en fietsen richting de Golden Gate Bridge. 

We maken een stop bij de "warming hut" en nemen wat te drinken met wat lekkers. Energie opdoen om de berg om te fietsen.

Want het is me wel een steile berg die we opfietsen. Af en te lopen we een stukje.

Dan fietsen we de Golden Gate Bridge op. Ohhhh....wat hoog...! Ik heb weer een paar klotsende oksels....

Het is best druk op de brug met voetgangers en fietsers. Echt opletten dat we tegen niemand aanfietsen met de tandem.

En we zien af en toe de bovenkant van de brug als de wolken even optrekken. Snel een foto maken!

Dan lekker afdalen naar beneden naar het plaatsje Sausalito. We nemen daar een ijsje en rusten wat uit. Vanaf hier kun je de ferry terug nemen naar San Francisco maar we besluiten voor de lange route te gaan.

De route gaat langs Old Mill Park. Dat bos bestaat uit redwood trees, 's werelds hoogste bomen. Dat willen we wel graag zien. We hebben moeite om de route te vinden maar worden geholpen door een behulpzame racefietser.

Het bos is heel mooi, de bomen enorm hoog. Het ruikt er ook heel lekker.

We lopen naar een watervalletje.

Dan fietsen we weer verder. Net voorbij het plaatsje Mill Valley hebben Resa en ik een lekke achterband. Nee zeg....

Peter belt met Blazing Saddles en gelukkig zit er vlakbij een fietsenmaker. De fietsenmaker plakt in een kwartiertje de band en we kunnen weer op pad.

Het is nog ruim een uur fietsen naar Tiburon waar we de ferry zullen nemen. Het waait stevig langs het water en we moeten ook een paar flinke heuvels opfietsen. Af en toe lopen we ook hier een stukje heuvel op.

We zijn allemaal blij als we in Tiburon aankomen. We hebben allemaal pijn in de billen en de benen.

De fietsroute was ruim 30 kilometer dus dat is ook niet gek. Maar het was wel ontzettend leuk om te doen.

Om 19.15 nemen we de ferry terug naar San Francisco.

We leveren de fietsen in en kopen nog een paar nieuwe petjes voor de kids. Het is niet meer gelukt om ze te laten opsturen.

Dan nemen we een taxi naar het hotel, bestellen daar een pizza en eten de pizza op ons bed op.

De kids vallen als een blok in slaap. Peter en ik pakken de koffers in want om 4.30 uur staat de taxi klaar om ons naar het vliegveld te brengen.

Alcatraz, Painted Ladies en nu wel een ritje mee in de Cable Car

26 juli 2016

Ik ben al om 5.00 uur wakker en kan helaas de slaap niet meer vatten. De rest is om 8.00 uur wakker als de wekker gaat. We moeten vandaag op de tijd letten want om 10.30 uur moeten we op de boot stappen naar Alcatraz.

We ontbijten weer in het restaurant van het hotel. Lekker ontbijtbuffet en de kids eten gratis hier, altijd leuk! Dan nemen we de taxi richting Pier 33. Om 10.30 vertrekken we met de boot naar Alcatraz. Het is een kwartiertje varen. De Golden Gate Bridge is nog steeds in wolken gehuld maar we zien nu wel de toppen van de brug.

We verlaten de boot en zetten voet op Alcatraz. Voelt best vreemd, te weten dat hier zoveel gevangenen hebben gezeten. De sfeer is er apart.

We lopen naar boven waar de celblokken zijn. Daar start ook de audiotour: je loopt met een kastje en koptelefoon een route door het gebouw. Er wordt vanalles verteld door ex-gevangenen en gevangenbewaarders en je hoort ook originele gevangenisgeluiden. Heel indrukwekkend, het is eigenlijk niet te omschrijven. De audiotour is ook in het Nederlands en dat is heel fijn voor de kids. Ze zijn er enorm van onder de indruk.

Een sfeerimpressie:

Wat moet men zich hier hopeloos gevoeld hebben, vandaar ook de vele ontsnappingspogingen. Het is er vochtig, tochtig en koud, een nare plek.

En dan te bedenken dat op het eiland ook kinderen opgegroeid zijn. De gevangenisbewaarders woonden hier met hun gezinnen. Er was zelfs een winkel en een bowlingbaan.

Via het gedeelte van de bewakers kun je naar buiten en heb je een mooi uitzicht over San Francisco.

Na de audiotour lopen we terug naar de boot en varen terug naar San Francisco.

We nemen aan wal een taxi naar de Painted Ladies, die willen we graag zien. We rijden met de taxi over enorm steile weggetjes, best eng! 

De Painted Ladies zijn prachtige huizen die wel bekend zijn geworden van de TV serie Full House.

De buurt staat hier vol met prachtige huizen.

Bij een makelaar kijken we nieuwsgierig in de etalage en de prijzen liegen er niet om: een paar miljoen dollar ben je al snel kwijt voor zo'n huis.

We lopen terug richting ons hotel. Onderweg stoppen we voor een bakje koffie en wat lekkers bij een bakker. Om de hoek van ons hotel start ook een route van de cable car. We hopen nu meer geluk te hebben en een ritje mee te kunnen. En we hadden inderdaad geluk vandaag! We rijden een ritje naar het Financial District. Peter hangt als een echt pro aan de buitenkant van de cable car. De wegen zijn weer erg stel naar beneden, ik zit met klotsende oksels...

Bij het eindpunt stappen we uit en gaan met een andere cable car het ritje weer terug. Nu voornamelijk de berg op.

Zo'n ritje is zeker de moeite waard om te doen in San Francisco.

Bij het eindpunt stappen we uit en we besluiten te gaan eten. We kiezen een Italiaans restaurant uit. Helaas zijn onze kids lastige eters dus de keuze is voor ons wat beperkt. Pizza lusten ze altijd (en eten ze deze vakantie bijna elke dag....+ een vitaminepil).

Het eten is lekker en we nemen ook nog een chocoladetoetje. Vandaag zijn we voor het eerst eens vroeg terug op onze kamer. Peter gaat een rondje hardlopen, Resa kijkt Klokhuis op de laptop en Viggo en ik doen een paar potjes Uno. We liggen er vanavond allemaal op tijd in.

Cable Cars, Lombard Street en Fishermans Warf

25 juli 2016

We zijn laat wakker vanmorgen, we pakken eerst de koffers uit. Tot onze schrik beseffen we opeens dat we de petjes die we gekocht hebben in LA voor de kids nog in de huurauto op Oahu liggen. Echt balen! De petjes hebben we speciaal laten borduren met hun namen. Peter belt met Alamo Honolulu om te vragen of ze gevonden zijn. Hierover later meer...

We ontbijten pas om 11.00 uur in het restaurant van het hotel. We zijn de laatsten die gebruik maken van het ontbijtbuffet. Dan gaan we op pad. Het zonnetje schijnt maar het is een stuk frisser dan op Oahu, we zijn blij dat we gekozen hebben voor een lange broek en trui. Hoewel de truien vandaag ook af en toe uit gingen. We lopen een paar straten met het plan om vanaf daar de cable car te nemen naar Fishermans Warf. De straten zijn enorm steil hier in San Francisco. We lopen helling op maar gelukkig ook weer af.

Dan zijn we in de straat waar de cable cars voorbij komen. Er passeren een aantal cable cars maar ze zitten allemaal stampvol. 

We besluiten dan maar te gaan lopen naar Fishermans Warf. De cable car doen we wel een andere keer.

We lopen "per ongeluk" langs Lombard Street. Een heel bekend slingerdeslang weggetje met allemaal mooie bloemen. Hebben we dat toch mooi even meegepakt!

We lopen weer verder naar beneden en komen aan bij de Fishermans Warf.

De Golden Gate Bridge is vanaf hier normaal te zien maar helaas is de brug nu bijna helemaal gehuld in wolken, we zien alleen de onderkant van de brug.

Het is enorm druk bij Fishermans Warf. Er zijn ook veel winkels, restaurants, verkopers van tours en boottochten, straatverkopers etc.

We kijken wat rond in winkeltjes en de kids eten een ijsje bij Ben & Jerry's.

We zien ook Alcatraz liggen, bijzonder om te zien. Voor morgen hebben we tickets om Alcatraz te bezoeken.

We lopen verder naar Pier 39. Hier liggen de zeeleeeuwen op pontons te zonnen en op te warmen. Een leuk gezicht! We blijven een tijdje kijken naar de "burenruzies". We vragen ons af waarom ze op een kluitje liggen en ruzie maken om een plekje terwijl er zoveel pontons leeg zijn!

Bij Pier 39 kijken we ook nog wat rond in winkeltjes, Viggo en ik kopen allebei nog een trui.

Dan nemen we een taxi terug naar het hotel. Het is inmiddels 17.30 uur. De kids en Peter gaan nog even zwemmen en ik ga naar de kamer. Ik zie dat Alamo ons gemaild heeft dat de petjes gevonden zijn. Ze kunnen opgestuurd worden via FedEx maar buiten de VS gaat ons dat meer dan 100 dollar kosten....(alweer balen!).

Peter belt met Alamo en we komen tot de conclusie dat opsturen naar ons hotel hier in San Francisco geen zin heeft omdat ze niet op tijd aan zullen komen, wij zijn dan alweer weg. We sturen nog een email met de vraag wat de kosten van gewone post naar Nederland zullen zijn. To be continued....

Inmiddels hebben we allemaal trek gekregen en we willen gaan eten bij een diner in de straat van het hotel. Daar aangekomen zien we dat de tent dicht is in verband met een feestje. Dan maar terug richting hotel. Onderweg zien we verder geen ander alternatief.

Ik maak kennis met een van de gekken van San Francisco. Ik word uitgescholden op straat voor "nazi". Ik laat me dat niet zomaar zeggen en schreeuw terug dat ik geen nazi ben. Hij begint nu nog harder tegen mij te schreeuwen en krijg een F...You B.... naar mijn hoofd geslingerd. Ik besluit wijselijk maar niet meer te reageren en loop door. Een jongen die ons passeert schudt zijn hoofd en verontschuldigt zich voor deze gekken in San Francisco. OK, weer wat geleerd hier...volgende keer maar negeren.

We eten in het restaurant van het hotel en we kruipen daarna onze bedjes in.

We are going to San Francisco

24 juli 2016

Onze vlucht vertrekt om 11.30 uur dus we hoeven er niet heel vroeg uit. We puzzelen dan onze bagage in de cabrio. Het past allemaal net, we zitten nog net niet met een koffer op schoot. Dat is wel weer een nadeeltje van zo'n auto, weinig bagageruimte. Maar Peter was maar wat blij met de V8 onder de motorkap, ach...hij ook zijn pleziertje, zit ik graag even krap voor in de auto. De sportstand van de auto wordt dan ook nog even uitgetest, oefff....

We brengen de auto terug naar Alamo. Daar nog wat discussie over het aftanken van de vorige auto. Ze rekenen ons bezinekosten tot een volle tank terwijl Peter de auto met volle tank heeft ingeleverd. Gelukkig hebben we alle bonnetjes nog en kan hij bewijzen getankt te hebben. 

Op het vliegveld verloopt verder alles op rolletjes dit keer. We vertrekken een kwartiertje later omdat het vliegtuig iets later binnenkomt dan gepland.

De vlucht verloopt verder rustig. Het is wel volle bak in een krapper toestel met maar 1 gangpad.

Om 19.30 uur plaatselijke tijd (we gaan weer 3 uur vooruit in tijd) landen we in San Francisco. We halen de bagage op en bellen het taxibedrijf waar we een taxi besteld hebben. Peter heeft flinke discussie aan de telefoon over de prijs want men wil ons meer rekenen dan afgesproken. Hij houdt voet bij stuk en uiteindelijk komen ze voor een paar dollar meer dan afgesproken er uit. De taxi brengt ons in een half uurtje naar ons hotel, Holiday Inn Golden Gateway. We krijgen een kamer op de 20e verdieping met prachtig uitzicht!

We zetten de koffers op de kamer en gaan beneden in het restaurant wat eten. We zijn allemaal chagerijnig van de honger geworden. Een Nederlandse jongen, alleen op reis, komt met ons een kletspraatje maken.

Het is dan inmiddels 23.30 uur (voor ons eigenlijk pas 20.30 uur) als onze luikjes dichtvallen.

Pearl Harbor en it sometimes rains in paradise

23 juli 2016

Vanmorgen worden we vroeg wakker. We ontbijten nog een keer bij de buren, de IHop.

Dan rijden we onze bolide uit de parkeergarage en zetten de navigatie op Pearl Harbor. Het is zo'n 3 kwartier rijden. Honolulu is best een drukke stad, ook qua verkeer. En veel stoplichten, dus het schiet vaak niet echt op. We hebben de tour van 11.00 uur geboekt en we zijn ruim op tijd bij het Visitor Center. We halen de kaartjes op en kijken rond bij de tentoonstellingen. We leggen de kids uit waar we zijn en wat er in Pearl Harbor gebeurd is.

We moeten dan naar het filmtheater. Daar krijgen we een film te zien over het hoe en wat van Pearl Harbor. Best indrukwekkend allemaal en wat moet dit heftig geweest zijn.

In het kort: Japan heeft op 7 december 1941 een verrassingsaanval gepleegd op Pearl Harbor met het doel om de Amerikaanse zeevloot uit te schakelen. Dit was het begin van deelname aan de 2e Wereldoorlog van de VS. Er zijn bij die aanval heel veel mensen omgekomen en oorlogsschepen gezonken.

Na de film stappen we op een boot en varen naar het USS Arizona Memorial.

De USS Missouri ligt naast de USS Arizona en is ook te bezoeken.

De USS Arizona is een oorlogschip dat gezonken is en nog steeds op de bodem ligt. Daar overheen is een memorial gebouwd dat je dus kunt bezoeken.

Je kunt het schip onder je zien liggen. In het schip liggen nog steeds slachtoffers, in een zeegraf.

Er lekt nog steeds olie uit het schip. Men zegt dat dit de tranen zijn van de omgekomen bemanningsleden. Mooie gedachte.

Er is ook een gedenkmuur met alle namen van de slachtoffers.

Het is best indrukwekkend allemaal.

We varen dan weer terug naar het Visitor Center.

We lopen terug naar de auto. Je kunt in Pearl Harbor nog meer schepen bekijken (tegen extra betaling) maar we besluiten dat het wel goed is zo. We wilden graag de USS Arizona zien en dat hebben we gedaan. De kids vinden het ook wel prima.

We stoppen onderweg om wat te eten en rijden dan terug naar het hotel.

Plan is om naar het strand te gaan maar het regent! Yes....it sometimes rains in paradise.....De temperatuur is nog wel hoog, zo'n 28 graden.

Dan gaan we maar de koffers alvast inpakken want morgen vertrekken we weer. Heel jammer, we hadden het hier nog wel een tijdje volgehouden :-) Maar op naar een nieuw avontuur en vakantie: San Francisco! Viggo speelt een spelletje op de PlayStation en Resa kijkt Klokhuis op de laptop.

Als we klaar zijn met inpakken rijden we naar het Ala Moana Shopping Center. We kijken rond in de winkels en kopen nog wat laatste souvenirs. 

Eten doen we vanavond nog een keer bij de Outback Steakhouse. We bestellen vooraf een blooming onion. Zo vaak foto's van gezien op andere reisblogs en was er wel benieuwd naar. De blooming onion is erg lekker. 

Dan de laatste spulletjes in de koffers, douchen en slapen.