Afscheid van Costa Rica: de terugreis

30 juli 2015

We staan rustig op, de kids slapen lekker uit. We ontbijten en lopen dan de schitterende tuin van hotel Buena Vista in. De kids spelen in het speeltuintje en we lopen nog een keer de coffeetrail.

De tuinman plukt vruchten (naam ben ik even kwijt) voor ons van een boom en laat ze proeven. Ze zijn best lekker zoet!

We krijgen geen genoeg van het mooie uitzicht vanaf het hotel op San Jose. In de verte zie je zelfs het vliegveld liggen. 's Avonds kun je ook mooi de lichtjes zien.

De ober, Luis, maakt de kids flink aan het lachen met zijn grapjes. Ook de eigenaar van het hotel komt een praatje met ons maken hoe ons verblijf is geweest. 

Om 12.00 uur worden we met een busje van het hotel (met grappige ober Luis als chauffeur, kids vinden het geweldig) naar het vliegveld gebracht. Peter gaat eerst dollars pinnen want we moeten 29 dollar vertrekbelasting betaling (kassa rinkel!). Eerst betalen we de vertrekbelasting en gaan dan inchecken en de tassen afgeven. Online inchecken lukte gisteren niet omdat we eerst een vlucht met Copa Airlines hebben. Maar het inchecken aan de balie gaat gelukkig snel.

We maken onze laatste colonnes op aan eten op de foodcourt en om 15.30 uur vertrekt onze vlucht met Copa Airlines naar Panama.

Het opstijgen was erg pittig, veel luchtzakken, gehobbel, gewiebel. Nog nooit zo erg meegemaakt, brrr!

De vlucht duurt gelukkig niet lang, een uurtje later landen we op het vliegveld van Panama.

Het vliegtuig van KLM staat klaar en na nog een securitycheck kunnen we boarden. Peter zit tussen de kids in en ik aan de andere kant van het gangpad. Ik heb geluk, er zit niemand naast mij dus lekker wat extra ruimte. We vermaken ons met het kijken van films op onze eigen entertainmentsysteem. Het is een prettige, rustige vlucht. De kids vallen ook nog in slaap en zelf slaap ik ook nog even.

We landen een half uur te vroeg en het vliegtuig kan nog niet aan de gate omdat er nog een ander vliegtuig staat. Uiteindelijk krijgen we een andere gate toegewezen. 

Bij de paspoortcontrole staat een aardige rij maar de tassen liggen gelukkig al op de bagageband te draaien. De taxi staat ons al op te wachten (opa en oma zijn een paar dagen weg dus kunnen ons niet ophalen).

En nu zijn we weer thuis.........

We kijken terug op een droomvakantie in Costa Rica! We hebben fantastische dingen gezien, gedaan en meegemaakt.

Het weer was heel erg goed, we hebben heel weinig regen gehad, ondanks dat het regenseizoen is in Costa Rica.

We raden Costa Rica van harte aan als vakantieland, zeker ook met (kleine) kinderen. Je moet er alleen wel rekening mee houden dat het prijsniveau in Costa Rica niet te vergelijken is met Azië. Prijzen zijn wel vergelijkbaar met onze prijzen (en soms ook duurder). Alleen een tank benzine is een stuk goedkoper dan hier. 

De reis was heel goed verzorgd door Travelnauts waar we geboekt hadden, een aanrader als je met je gezin een verre reis wilt maken.

Binnenkort een fotoalbum maken van een selectie de ruim 700 foto's die we gemaakt hebben, en lekker nagenieten van alles!

COSTA RICA! PURA VIDA!

Cirkel is weer rond: terug waar we begonnen

29 juli 2015

Ik ben weer vroeg wakker vanmorgen. De rest slaapt lekker uit.

We gaan ontbijten en genieten van de laatste uurtjes in Hotel Bahia del Sol. We pakken de spullen in, checken uit en rijden om 11.00 uur weg. Een lange autorit vandaag. In totaal "maar" 272 KM maar met het verkeer hier in Costa Rica ben je dan ruim 4,5 uur onderweg. Je rijdt vaak niet harder dan 50 KM per uur.

Onderweg maken we een paar (plas)stops, onder andere bij de Burger King.

We genieten nu ook weer van de wisselende en mooie landschappen om ons heen.

Als we in de buurt van Alajuela komen zien we enorme regenwolken. Het weer is zoals we ons ook voelen: een beetje triest...

We hebben echt nog geen zin om naar huis te gaan!

We rijden door de drukke straatjes van Alajuela en we tanken de auto vol.

Om 16.30 uur komen we aan bij ons hotel, Buena Vista. Hier hebben we bij aankomst in Costa Rica de eerste 2 nachten gelogeerd. Voelt wel vertrouwd en het lijkt alsof we hier eeuwen geleden zijn geweest. We hebben zoveel gezien en meegemaakt in de tussentijd!

We halen de spullen uit de auto en Peter haalt met vochtige doekjes de chocoladevlekken van de achterbank (oeps!). De auto wordt om 18.00 uur opgehaald door een medewerker van het verhuurbedrijf. We maken nog even een fotootje van onze auto die ons overal veilig heeft gebracht.

We missen het andere Nederlandse gezin wel een beetje hier! We sturen ze een berichtje dat we zijn aangekomen in Alajuela. Zij vertrekken morgen hiernaartoe dus we zien elkaar niet meer hier.

We eten in het restaurant in het hotel. En kletsen met de kinderen over de vakantie. Wat we allemaal gezien en meegemaakt hebben met elkaar. Wat is het fijn om te kunnen reizen met ons gezin en zoveel mooie herinneringen met elkaar te maken!

Morgen worden we om 12.00 uur opgehaald en gaan we weer een lange vliegreis tegemoet.

Eerst vliegen we naar Panama en dan met KLM naar Amsterdam.

Zon, zwembad en hoge golven

28 juli 2015

We zijn om 7.30 uur wakker. Peter gaat een rondje hardlopen. Als hij terug is ga ik op een bedje bij het zwembad zitten. Het is 8.45 uur en al lekker warm, 30 graden!

We ontbijten en gaan lekker zwemmen in het zwembad.

Dan spelen we een spelletje kwartet en nemen een lekker drankje. 

De golven in zee zijn vandaag behoorlijk hoog. We vermaken ons vanmiddag in de hoge golven.

's Avonds heb ik een beetje spijt want mijn roze bikini is zwart geworden van het lavazand. Na flink uitspoelen krijgen we 'm wel weer aardig schoon.

's Avonds eten we weer heerlijk in het restaurant. Het was weer een hele fijne dag hier in Costa Rica.

Morgen vertrekken we helaas weer richting San Jose.

Warm, zonnig en veel zwemmen

27 juli 2015

Om 6.30 uur ben ik wakker en sluip naar buiten. Het is al behoorlijk warm en lekker zonnig. Ik loop het strand op en maak wat foto's.

Ik haal een kopje thee en ga lekker bij het zwembad zitten. Het is ook hier weer zo fijn!

Resa komt een half uurtje later en springt gelijk het zwembad in. We facetimen met opa en oma en gaan dan ontbijten.

De rest van de dag brengen we bij het zwembad en op het strand door.

Viggo doet een middagdutje in het huisje want hij is moe van al dat zwemmen. Resa en ik gaan samen lunchen, Resa neemt een ijsje als lunch en ik een lekker broodje.

's Middags doen we nog een paar spelletjes memory en regenwormen.

Dan wordt het langzaam donker. 

Om 18.00 uur is het al donker hier.

We eten in het restaurant hier bij het resort. Het was een fijne, zonnige dag met 34 graden. Opa en oma vertelden ons dat het in Nederland koud en nat is dus we genieten maar extra van dit weer!

Van 21 graden naar 32 graden op 1 dag

26 juli 2015

Peter staat vroeg op. Hij heeft een canopytour geboekt om 7.30 uur. Hij was enthousiast geworden na onze verhalen van gisteren. Rond 9.30 uur zien we hem de lodge voorbij suizen. Hij vond ook deze canopytour erg gaaf.

We pakken de spullen in en checken uit. Nog even een foto bij ons huisje. Het is zo'n 21 graden hier in het nevelwoud. 

We gaan op weg naar onze volgende bestemming, Playa Portrero. Playa Portrero ligt aan de Pacific Ocean. Het is ongeveer 3,5 uur rijden. De eerste 30 km moeten we weer over een onverharde weg. We hobbelen de bergen over. De uitzichten zijn weer fantastisch mooi.

Rond 12.30 uur zien we een Subway. We maken een korte lunchstop, altijd lekker zo'n broodje.

Om ongeveer 15.00 uur zijn we in Playa Portrero, in hotel Bahia del Sol.

We krijgen een mooie, ruime kamer. We doen snel onze lange broeken en schoenen uit en doen onze zwemkleding aan. Het is hier 32 graden!

De kids en Peter duiken het zwembad in en ik ga even het strand op. Het ziet er mooi uit hier!

Het zeewater voelt warm aan.

Onze voeten staan voor het eerst van ons leven in de Pacific (check!).

En het zwembadwater heeft ook een fijne temperatuur.

We drinken wat aan de bar van het zwembad. De barman maakt een foto van ons.

Peter en de kids gaan ook het strand en zee bekijken en gaan golfje springen. De zee loopt langzaam af, je kunt ver de zee in lopen voordat het dieper wordt. En er is hier niet zo'n sterke stroming als aan de kant van de Caribische Zee.

We douchen en eten in het restaurant van het resort. We zijn allemaal best moe dus we gaan lekker slapen. 

Dagje adrealine: hanging bridges en de meiden doen een canopytour

25 juli 2015

We staan vanmorgen om 8.00 uur op. Snel even douchen en aankleden en dan ontbijten. Na het ontbijt rijden we naar Selvatura Park. We gaan door het nevelwoud een wandeling maken over de hanging bridges. Het zijn er 8 in totaal en de route is 3 km. Het regent en waait enorm hier, het heet niet voor niks het nevelwoud. We halen onze poncho's uit de verpakkingen, deze hebben we nog niet nodig gehad hier.

Het is hier ook weer erg mooi, zo groen en dicht begroeid.

Ik vind de bruggen maar niks, te wiebelig, te hoog en je kijkt zo door de bodem heen, brrrrr...!

Na 3 bruggen te hebben gelopen besluit ik terug te gaan, ik vind het niet leuk. Viggo gaat met mij mee terug naar het beginpunt. Peter en Resa lopen de rest van de route.

Ze vinden het een mooie route maar de bruggen werden steeds spannender dus ik ben blij dat ik niet verder ben gegaan.

Om 12.30 uur zijn we weer bij ons huisje. Resa en ik kleden ons om want we gaan naar de volgende adrealinekick: we gaan een canopytour doen. De canopytour start bij onze lodge.

We zijn met een groepje Amerikanen, Nederlanders en een Spaanse dame. Ik vind het echt heel spannend maar besluit het toch te doen: dit is mijn kans, wanneer kom ik weer in Costa Rica?

We lopen de berg op met onze 4 gidsen. We starten met de Tarzanswing (schommelen boven een afgrond van tig meter diep) maar die slaan Resa en ik even over. 

We doen in totaal 10 ziplines. De langste is 800 meter. Het is echt heel gaaf om te doen!!

Alleen het wachten op de plateaus op 45 meter hoogte vind ik echt vreselijk! Het waait flink dus de bomen waar de plateaus op staan bewegen behoorlijk. Ik dacht toen wel: wat doe ik hier?? Is dit leuk??

Maar ben wel echt blij dat ik het gedaan heb, wat een adrealinekick!

Je bent ook wel de hele tijd gezekerd, ze laten je nergens even "los" staan. Maar toch is het best spannend als je last hebt van hoogtevrees.

Resa ging samen met een gids en was totaal niet bang, ze vond het weer helemaal gaaf!

De laatste 2 ziplines gingen boven onze lodge langs. Peter stond beneden klaar om foto's te maken en zag ons voorbij suizen. Hier zie je Resa voorbij gaan op de rug van de gids.

Om 16.30 uur zijn we weer veilig beneden. We drinken wat en gaan dan eten in het restaurant, douchen en op tijd naar bed.

Peter heeft vanmiddag nog een goudhaasje gespot en een kolibrie gefotografeerd. Er vliegen hier veel kolibries rond, mooie blauwe en groene. Maar ze zijn lastig op de foto te krijgen, ze zijn zo snel.